Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα press. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα press. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Οι No Sequence ετοιμάζονται πυρετωδώς για το δεύτερο άλμπουμ τους

Έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό με τα τραγούδια “Levitation” και “Inside me”. Και τα δύο περιλαμβάνονται στο πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Levitation” που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2013 από τη δισκογραφική εταιρεία Music Links Knowledge. Σήμερα, οι No Sequence -το εξαμελές αγγλόφωνο ροκ γκρουπ που σχηματίστηκε το 2009- ετοιμάζουν το δεύτερό τους άλμπουμ, ενώ συνεχίζουν τις ζωντανές εμφανίσεις τους σε μουσικές σκηνές εντός και εκτός Αθηνών.

Η ανάγκη για έκφραση ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργία των No Sequence. «Η ιδέα του γκρουπ δημιουργήθηκε το 2009 από τον Στέλιο Τραπεζάρη (μπάσο). Η ανάγκη για να δημιουργήσεις ένα αποτέλεσμα και για να εκφραστείς σε ωθεί να φτιάξεις ένα μουσικό συγκρότημα. Ισως είναι κλασική απάντηση, αλλά τουλάχιστον για εμάς αυτός είναι ο λόγος που παίζουμε μουσική», μου λένε. Η μουσική εκτός από μέσο έκφρασης είναι και μέσο απαλλαγής από τη μονοτονία για τα μέλη του γκρουπ, γι’ αυτό επέλεξαν να το βαπτίσουν “No sequence”. «Ηταν μια αυθόρμητη ιδέα και μας άρεσε γιατί μας αντιπροσωπεύει αρκετά. Μας αντιπροσωπεύει, επειδή μέσω της μουσικής θέλουμε να βγούμε από τη σειρά που έχει μπει ο κόσμος μας, να σπάσουμε αυτήν τη συνεχή μονοτονία και αυτό το καθημερινό και βασανιστικά ίδιο σκηνικό της ζωής του σημερινού ανθρώπου. Η μουσική εξάλλου, είναι μια μορφή τέχνης που ντύνει κάθε σημαντική στιγμή της ζωής μας, είτε όμορφη, είτε άσχημη και αμέσως σπάει τη γυάλα της μονοτονίας και επενδύει τις στιγμές σου με χρώματα και συναισθήματα», εξηγούν.

Η χημεία των μελών της μπάντας, Γιάννη Κουμαριανού (φωνητικά), Στέλιου Τραπεζάρη (μπάσο), Κωνσταντίνου Ζώτα (κιθάρα), Νίκου Παπαγιάννη (κιθάρα), Βασίλη Γραβάνη (ντραμς) και Στέφανου Κωνσταντινόπουλου (πλήκτρα) φαίνεται στο ηχητικό αποτέλεσμα. «Από το γκρουπ έχουν περάσει πολλά μέλη κατά καιρούς. Από όλα τα παιδιά που έχουν παίξει με το γκρουπ έχουμε κρατήσει κάτι. Από κάποιους πολλά και από κάποιους άλλους λιγότερα. Τη συγκεκριμένη στιγμή, η χημεία μεταξύ μας είναι εξαιρετική, τόσο σε φιλικό επίπεδο, όσο και σε μουσικό. Παρόλο που διαφέρουμε μουσικά και έχουμε άλλες επιρροές, καταφέρνουμε να συνδέσουμε τις ιδέες μας σε ένα ηχητικό αποτέλεσμα που μας ικανοποιεί όλους». Ποιες είναι, όμως, οι επιρροές τους; «Γκρουπ όπως οι Doors, οι Muse, οι Foo Fighters, οι Cure, οι Joy Division, οι Placebo και οι Radiohead έχουν επηρεάσει τη μουσική μας και την άποψή μας γι’ αυτήν», απαντούν.

Εντάσσοντας με δημιουργικό τρόπο στοιχεία από τα παραπάνω συγκροτήματα στη μουσική τους, οι No Sequence έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν τον δικό τους ήχο. «Ο ήχος μας είναι σαφώς επηρεασμένος από την αγγλική σκηνή. Περιέχει στοιχεία dark και alternative μουσικής. Στηριζόμαστε κυρίως στη σύνθεση και στις μελωδικές γραμμές της φωνής. Επίσης, δίνουμε βάση στο να βγάλουμε ένα ωραίο ηχητικό αποτέλεσμα, με ωραία θέματα και εφέ που θα κάνουν πιο ξεχωριστά τα τραγούδια μας. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε δύο κιθάρες, αλλά και πλήκτρα. Προσπαθούμε επίσης με τον ήχο μας να ντύνουμε όσο το δυνατόν πιο ταιριαστά τους στίχους των τραγουδιών». Η θεματολογία των τραγουδιών «σαφέστατα αφορά την καθημερινότητα και τα ερεθίσματα που δεχόμαστε από αυτή, όπως η αδικία, η ψυχολογική βία που δεχόμαστε, η αποξένωση και η απομόνωση. Επίσης υπάρχουν και τραγούδια που μιλούν για συναισθήματα όπως αγάπη, οργή και θυμό».

Αυτή την περίοδο ετοιμάζουν το δεύτερό τους άλμπουμ, το οποίο θα παρουσιάζει διαφορές από το “Levitation”. «Λογικά, το άλμπουμ μας θα περιέχει 9-10 κομμάτια. Εχουμε σκοπό να έχει διαφορές σε σχέση με το πρώτο. Μόνο και μόνο ότι έχουμε επιπλέον όργανα στο γκρουπ (δύο κιθάρες και πλήκτρα), μας δίνει την ευκαιρία για περισσότερο πειραματισμό και πιο σύνθετο ηχητικό αποτέλεσμα. Θέλουμε η νέα μας δουλειά να είναι πιο ατμοσφαιρική και πιο ολοκληρωμένη ηχητικά και συνθετικά σε σχέση με την πρώτη».

Η ανταπόκριση του κόσμου είναι ενθαρρυντική, αλλά ελπίζουν να αυξηθεί μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ. «Είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι, καθώς αυτό που κάνουμε αρέσει και βρίσκει ανταπόκριση σε αρκετούς. Σε αυτό έχει βοηθήσει πάρα πολύ το γεγονός ότι τα τραγούδια μας παίζουν καθημερινά στο ραδιόφωνο. Μακάρι το νέο υλικό να προσελκύσει και να αγαπηθεί από περισσότερο κόσμο».

Η άποψή τους για τα ελληνικά αγγλόφωνα συγκροτήματα είναι πολύ θετική. «Εχουμε συνεργαστεί με πάρα πολλά γκρουπ της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής. Θα ξεχωρίσουμε τους Βlack Circus, τους 10 Code, τους Zebra Tracks και τους Brothers. Θα θέλαμε να συνεργαστούμε με πολλά συγκροτήματα. Είναι χαρά μας να ακούμε καινούργιες μουσικές και να γνωρίζουμε ανθρώπους που έχουν τα ίδια όνειρα με εμάς. Θεωρούμε ότι υπάρχει πολύ υψηλό επίπεδο. Δυστυχώς όμως, αυτή η ποιότητα δεν αναγνωρίζεται όσο θα έπρεπε, καθώς πολλοί σνομπάρουν τα ελληνικά γκρουπ. Είναι σίγουρο ότι τραγούδια που ακούμε από ελληνικά συγκροτήματα θα είχαν γίνει επιτυχίες αν τα είχαμε ακούσει από ένα γκρουπ του εξωτερικού. Ομως, πρέπει να αποδεχτούμε αυτήν την κατάσταση και με συνεργασίες και προσπάθεια να την αλλάξουμε. Θα θέλαμε να γίνει λίγο πιο θέρμη η αντιμετώπιση του κόσμου, αλλά και των μουσικών παραγωγών και να φύγει η προκατάληψη ότι ακούν αγγλόφωνο υλικό από ένα ελληνικό συγκρότημα. Θα θέλαμε να εκτιμήσουν έστω λίγο παραπάνω αυτό που γίνεται γιατί υπάρχει πολύ μεράκι, όρεξη και αγάπη για αυτό από εμάς, χωρίς κανένα οικονομικό κέρδος. Ακόμα και σ’ αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες είναι πολύ όμορφο να βλέπουμε γκρουπ του ίδιου βεληνεκούς με εμάς να αγωνίζονται για τη μουσική και μόνο για αυτή. Επίσης, θεωρούμε απαραίτητο να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη συνεργασία και αλληλοβοήθεια μεταξύ των συγκροτημάτων ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό αποκλειστικά δικό μας. Για να είμαστε όμως και δίκαιοι, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ήδη αρκετό κόσμο που μας στηρίζει, άλλα και τους μουσικούς παραγωγούς και τα ραδιόφωνα που είναι δίπλα μας και προωθούν τη δουλειά μας».

Οι έξι μουσικοί είναι προσγειωμένοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ονειρεύονται διεθνή καριέρα. «Θέλουμε να προχωράμε βήμα βήμα κάθε φορά. Αυτή τη στιγμή θέλουμε να ολοκληρώσουμε το δεύτερό μας άλμπουμ και ελπίζουμε να πάει καλύτερα από το πρώτο. Από εκεί και πέρα το μεγάλο μας όνειρο είναι να βγούμε στο εξωτερικό και πάνω σε αυτή τη γραμμή θα κινηθούμε. Ελπίζουμε να τα καταφέρουμε». Ποιες είναι οι μπάντες με τις οποίες θα ήθελαν να μοιραστούν τη σκηνή; «Είναι μεγάλος ο κατάλογος. Αλλά γκρουπ όπως oι Placebo, οι Muse και οι Foo Fighters είναι πάνω πάνω στη λίστα», απαντούν.

Τους ρωτώ κλείνοντας ποια είναι τα βασικά στοιχεία της ιδανικής ημέρας γι’ αυτούς. «Μια ιδανική μέρα για εμάς είναι μια μέρα που έχουμε live. Ειδικά όταν αυτό πάει καλά, όταν έχει ανταπόκριση και παλμό. Εκεί αγγίζουμε την ευτυχία. Μακάρι να έχουμε πολλές τέτοιες στιγμές και ημέρες γιατί είναι κάτι που μας δίνει ζωή. Οπότε η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και της ζωής μας και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο».

Source: protothema.gr


H συνέντευξη μας στον Rock Fm 96,9 με τον Γιάννη Λεουνακη Κυριακή 9/11
Οι No Sequence ετοιμάζονται πυρετωδώς για το δεύτερο άλμπουμ τους

Εγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό με τα τραγούδια “Levitation” και “Inside me”. Και τα δύο περιλαμβάνονται στο πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Levitation” που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2013 από τη δισκογραφική εταιρεία Music Links Knowledge. Σήμερα, οι No Sequence -το εξαμελές αγγλόφωνο ροκ γκρουπ που σχηματίστηκε το 2009- ετοιμάζουν το δεύτερό τους άλμπουμ, ενώ συνεχίζουν τις ζωντανές εμφανίσεις τους σε μουσικές σκηνές εντός και εκτός Αθηνών.

Η ανάγκη για έκφραση ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργία των No Sequence. «Η ιδέα του γκρουπ δημιουργήθηκε το 2009 από τον Στέλιο Τραπεζάρη (μπάσο). Η ανάγκη για να δημιουργήσεις ένα αποτέλεσμα και για να εκφραστείς σε ωθεί να φτιάξεις ένα μουσικό συγκρότημα. Ισως είναι κλασική απάντηση, αλλά τουλάχιστον για εμάς αυτός είναι ο λόγος που παίζουμε μουσική», μου λένε. Η μουσική εκτός από μέσο έκφρασης είναι και μέσο απαλλαγής από τη μονοτονία για τα μέλη του γκρουπ, γι’ αυτό επέλεξαν να το βαπτίσουν “No sequence”. «Ηταν μια αυθόρμητη ιδέα και μας άρεσε γιατί μας αντιπροσωπεύει αρκετά. Μας αντιπροσωπεύει, επειδή μέσω της μουσικής θέλουμε να βγούμε από τη σειρά που έχει μπει ο κόσμος μας, να σπάσουμε αυτήν τη συνεχή μονοτονία και αυτό το καθημερινό και βασανιστικά ίδιο σκηνικό της ζωής του σημερινού ανθρώπου. Η μουσική εξάλλου, είναι μια μορφή τέχνης που ντύνει κάθε σημαντική στιγμή της ζωής μας, είτε όμορφη, είτε άσχημη και αμέσως σπάει τη γυάλα της μονοτονίας και επενδύει τις στιγμές σου με χρώματα και συναισθήματα», εξηγούν.

Η χημεία των μελών της μπάντας, Γιάννη Κουμαριανού (φωνητικά), Στέλιου Τραπεζάρη (μπάσο), Κωνσταντίνου Ζώτα (κιθάρα), Νίκου Παπαγιάννη (κιθάρα), Βασίλη Γραβάνη (ντραμς) και Στέφανου Κωνσταντινόπουλου (πλήκτρα) φαίνεται στο ηχητικό αποτέλεσμα. «Από το γκρουπ έχουν περάσει πολλά μέλη κατά καιρούς. Από όλα τα παιδιά που έχουν παίξει με το γκρουπ έχουμε κρατήσει κάτι. Από κάποιους πολλά και από κάποιους άλλους λιγότερα. Τη συγκεκριμένη στιγμή, η χημεία μεταξύ μας είναι εξαιρετική, τόσο σε φιλικό επίπεδο, όσο και σε μουσικό. Παρόλο που διαφέρουμε μουσικά και έχουμε άλλες επιρροές, καταφέρνουμε να συνδέσουμε τις ιδέες μας σε ένα ηχητικό αποτέλεσμα που μας ικανοποιεί όλους». Ποιες είναι, όμως, οι επιρροές τους; «Γκρουπ όπως οι Doors, οι Muse, οι Foo Fighters, οι Cure, οι Joy Division, οι Placebo και οι Radiohead έχουν επηρεάσει τη μουσική μας και την άποψή μας γι’ αυτήν», απαντούν.

Εντάσσοντας με δημιουργικό τρόπο στοιχεία από τα παραπάνω συγκροτήματα στη μουσική τους, οι No Sequence έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν τον δικό τους ήχο. «Ο ήχος μας είναι σαφώς επηρεασμένος από την αγγλική σκηνή. Περιέχει στοιχεία dark και alternative μουσικής. Στηριζόμαστε κυρίως στη σύνθεση και στις μελωδικές γραμμές της φωνής. Επίσης, δίνουμε βάση στο να βγάλουμε ένα ωραίο ηχητικό αποτέλεσμα, με ωραία θέματα και εφέ που θα κάνουν πιο ξεχωριστά τα τραγούδια μας. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε δύο κιθάρες, αλλά και πλήκτρα. Προσπαθούμε επίσης με τον ήχο μας να ντύνουμε όσο το δυνατόν πιο ταιριαστά τους στίχους των τραγουδιών». Η θεματολογία των τραγουδιών «σαφέστατα αφορά την καθημερινότητα και τα ερεθίσματα που δεχόμαστε από αυτή, όπως η αδικία, η ψυχολογική βία που δεχόμαστε, η αποξένωση και η απομόνωση. Επίσης υπάρχουν και τραγούδια που μιλούν για συναισθήματα όπως αγάπη, οργή και θυμό».

Αυτή την περίοδο ετοιμάζουν το δεύτερό τους άλμπουμ, το οποίο θα παρουσιάζει διαφορές από το “Levitation”. «Λογικά, το άλμπουμ μας θα περιέχει 9-10 κομμάτια. Εχουμε σκοπό να έχει διαφορές σε σχέση με το πρώτο. Μόνο και μόνο ότι έχουμε επιπλέον όργανα στο γκρουπ (δύο κιθάρες και πλήκτρα), μας δίνει την ευκαιρία για περισσότερο πειραματισμό και πιο σύνθετο ηχητικό αποτέλεσμα. Θέλουμε η νέα μας δουλειά να είναι πιο ατμοσφαιρική και πιο ολοκληρωμένη ηχητικά και συνθετικά σε σχέση με την πρώτη».

Η ανταπόκριση του κόσμου είναι ενθαρρυντική, αλλά ελπίζουν να αυξηθεί μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ. «Είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι, καθώς αυτό που κάνουμε αρέσει και βρίσκει ανταπόκριση σε αρκετούς. Σε αυτό έχει βοηθήσει πάρα πολύ το γεγονός ότι τα τραγούδια μας παίζουν καθημερινά στο ραδιόφωνο. Μακάρι το νέο υλικό να προσελκύσει και να αγαπηθεί από περισσότερο κόσμο».

Η άποψή τους για τα ελληνικά αγγλόφωνα συγκροτήματα είναι πολύ θετική. «Εχουμε συνεργαστεί με πάρα πολλά γκρουπ της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής. Θα ξεχωρίσουμε τους Βlack Circus, τους 10 Code, τους Zebra Tracks και τους Brothers. Θα θέλαμε να συνεργαστούμε με πολλά συγκροτήματα. Είναι χαρά μας να ακούμε καινούργιες μουσικές και να γνωρίζουμε ανθρώπους που έχουν τα ίδια όνειρα με εμάς. Θεωρούμε ότι υπάρχει πολύ υψηλό επίπεδο. Δυστυχώς όμως, αυτή η ποιότητα δεν αναγνωρίζεται όσο θα έπρεπε, καθώς πολλοί σνομπάρουν τα ελληνικά γκρουπ. Είναι σίγουρο ότι τραγούδια που ακούμε από ελληνικά συγκροτήματα θα είχαν γίνει επιτυχίες αν τα είχαμε ακούσει από ένα γκρουπ του εξωτερικού. Ομως, πρέπει να αποδεχτούμε αυτήν την κατάσταση και με συνεργασίες και προσπάθεια να την αλλάξουμε. Θα θέλαμε να γίνει λίγο πιο θέρμη η αντιμετώπιση του κόσμου, αλλά και των μουσικών παραγωγών και να φύγει η προκατάληψη ότι ακούν αγγλόφωνο υλικό από ένα ελληνικό συγκρότημα. Θα θέλαμε να εκτιμήσουν έστω λίγο παραπάνω αυτό που γίνεται γιατί υπάρχει πολύ μεράκι, όρεξη και αγάπη για αυτό από εμάς, χωρίς κανένα οικονομικό κέρδος. Ακόμα και σ’ αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες είναι πολύ όμορφο να βλέπουμε γκρουπ του ίδιου βεληνεκούς με εμάς να αγωνίζονται για τη μουσική και μόνο για αυτή. Επίσης, θεωρούμε απαραίτητο να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη συνεργασία και αλληλοβοήθεια μεταξύ των συγκροτημάτων ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό αποκλειστικά δικό μας. Για να είμαστε όμως και δίκαιοι, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ήδη αρκετό κόσμο που μας στηρίζει, άλλα και τους μουσικούς παραγωγούς και τα ραδιόφωνα που είναι δίπλα μας και προωθούν τη δουλειά μας».

Οι έξι μουσικοί είναι προσγειωμένοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ονειρεύονται διεθνή καριέρα. «Θέλουμε να προχωράμε βήμα βήμα κάθε φορά. Αυτή τη στιγμή θέλουμε να ολοκληρώσουμε το δεύτερό μας άλμπουμ και ελπίζουμε να πάει καλύτερα από το πρώτο. Από εκεί και πέρα το μεγάλο μας όνειρο είναι να βγούμε στο εξωτερικό και πάνω σε αυτή τη γραμμή θα κινηθούμε. Ελπίζουμε να τα καταφέρουμε». Ποιες είναι οι μπάντες με τις οποίες θα ήθελαν να μοιραστούν τη σκηνή; «Είναι μεγάλος ο κατάλογος. Αλλά γκρουπ όπως oι Placebo, οι Muse και οι Foo Fighters είναι πάνω πάνω στη λίστα», απαντούν.

Τους ρωτώ κλείνοντας ποια είναι τα βασικά στοιχεία της ιδανικής ημέρας γι’ αυτούς. «Μια ιδανική μέρα για εμάς είναι μια μέρα που έχουμε live. Ειδικά όταν αυτό πάει καλά, όταν έχει ανταπόκριση και παλμό. Εκεί αγγίζουμε την ευτυχία. Μακάρι να έχουμε πολλές τέτοιες στιγμές και ημέρες γιατί είναι κάτι που μας δίνει ζωή. Οπότε η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και της ζωής μας και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο».

πηγη: metropolispress.gr
H Συνέντευξη μας στον Red Fm 96.3, στην εκπομπή του Γιώργου Αποστόλου στις 14/05/2014

Oι Νο Sequence είναι ένα εξαμελές αγγλόφωνο συγκρότημα, που ανακάλυψα πρόσφατα, αν και υπάρχουν ήδη αρκετά χρόνια. Ο ήχος τους μου θύμισε έντονα Madrugada, μια μπάντα που αγαπώ βαθιά για πολλούς και διάφορους λόγους (εχμμ, όπως και το 90% των ελληνίδων). Toυς ανακρίνω, λοιπόν, αμέσως:

Πείτε μας μερικά λόγια για εσάς. Πώς και πότε αποφασίσατε να γίνετε συγκρότημα, ήσασταν φίλοι από πριν ή γνωριστήκατε στην πορεία;
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009. Για να είμαστε ειλικρινείς, μεγάλο ρόλο στη δημιουργία του γκρουπ έχει παίξει το ίντερνετ, καθώς βρεθήκαμε μέσα από αγγελίες σε διάφορα μουσικά sites. Οπότε σαν άτομα δεν γνωριζόμασταν καθόλου πριν βρεθούμε πρώτη φορά για πρόβα. Βέβαια από τον Σεπτέμβριο του '09 έχουν έρθει και έχουν αποχωρήσει πολλά παιδιά από το γκρουπ πριν καταλήξουμε στη σημερινή σύνθεση.

Πώς αισθάνεστε όταν βρίσκεστε στη σκηνή; Σε ποιό γνωστό συγκρότημα ή τραγουδιστή θα θέλατε να παίξετε support;
Οι live εμφανίσεις είναι το ζητούμενο για εμάς και είναι και ο λόγος που κάνουμε αρκετά live κατά την διάρκεια της χρονιάς. Σίγουρα οι στιγμές που ζούμε σε κάθε εμφάνιση είναι μοναδικές, ανεξάρτητα από την επιτυχία του live. Το live είναι η στιγμή που παρουσιάζεις το υλικό σου στον κόσμο, είσαι πλέον έτοιμος να δεχθείς την κριτική και βλέπεις αν αυτό που κάνεις έχει απήχηση. Πολύ σημαντικός παράγοντας για να απολαύσουμε μια εμφάνιση είναι το δέσιμο που έχει το γκρουπ και ευτυχώς σε αυτόν τον τομέα είμαστε σε καλό επίπεδο. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο ερώτημα, είναι αμέτρητοι οι καλλιτέχνες που θα θέλαμε να παίξουμε support, αλλά αν πρέπει να επιλέξουμε μερικούς θα πούμε Placebo, Muse, Arctic Monkeys, Foo Fighters κτλ.

To ''Levitation'' (το lp), πώς προέκυψε; Υπάρχει κάποια γενικότερη συνεκτική ιδέα πίσω από τα κομμάτια του;
Δεν πρόεκυψε ακριβώς, ήταν κάτι που το θέλαμε πάρα πολύ, είχαμε αρκετό υλικό για να στηρίξουμε 2 και 3 άλμπουμ και αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε το Levitation, το οποίο έχει πάρει το όνομα του από το ομότιτλο κομμάτι. Ήταν μια κίνηση που έπρεπε να γίνει, γιατί θέλαμε αρχικά να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας, να δούμε τί απήχηση έχουν τα τραγούδια μας και να μπορέσουμε να χτυπήσουμε κάποιες πόρτες που χωρίς lp δεν μπορείς να το κάνεις. Το άλμπουμ μας έχει έναν πιο vintage ήχο και χαρακτήρα, με αρκετά σκοτεινά σημεία και με τραγούδια διαφορετικά μεταξύ τους. Είναι ένα άλμπουμ που περιέχει στοιχεία από alternative rock, progressive και dark. Η συνεκτική ιδέα βρίσκεται στον τίτλο του album ''Levitation'', που στα ελληνικά σημαίνει "μετεώριση". Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι οι ανθρώπινες σχέσεις, οι αξίες και ο πολιτισμός βρίσκονται σε μια κατάσταση μετέωρη. Έχουν χαθεί οι βάσεις και είναι ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε το τι είναι σημαντικό και τι όχι σ' αυτόν τον κόσμο.

Λεφτά βγάζετε καθόλου από τα live σας και τις πωλήσεις του δίσκου σας ή μήπως μπαίνετε κάποιες φορές και ''μέσα''; Φαντάζομαι ότι όλοι σας θα κάνετε και άλλες δουλειές, για να συντηρείστε.
Είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε οικονομικά κίνητρα αλλά ούτε και οφέλη. Παίζουμε μουσική μόνο για ευχαρίστηση και προσπαθούμε να το κάνουμε όσο μπορούμε καλύτερα. Μακάρι να καταφέρουμε κάποια στιγμή να ζούμε από αυτό και να μπορούμε να ασχολούμαστε όλη την μέρα με την μουσική! Όλοι έχουμε άλλες δουλειές το πρωί και στον ελεύθερο μας χρόνο αφιερωνόμαστε σε πρόβες, live κτλ.

Το παλιό κλασικό τρίπτυχο "Sex, drugs and rock'n'roll'' σας λέει κάτι; Θεωρείτε ότι μπορεί να έχει ακόμα ισχύ στην εποχή μας; Γκρούπις έχετε;
Έχουν αλλάξει τα πρότυπα εδώ και πολλά χρόνια. Ο κόσμος θέλει πιο καθαρούς καλλιτέχνες, θέλει να ακούει μουσική και όχι ουσίες. Η εποχές των 60's και 70's που γέννησαν την ιδεολογία του rock' n' roll ευνοούσαν τέτοιες καταστάσεις και την εφαρμογή του ανωτέρου τρίπτυχου. Τώρα θεωρούμε ότι δεν έχει ισχύ, τουλάχιστον την ισχύ που είχε παλιά. Eξάλλου, δεν υπάρχουν προσωπικότητες πλέον όπως ο Jim Morrison ή o Elvis, που σημάδεψαν εκείνες τις εποχές. Το rock είναι τρόπος ζωής και δεν συμβαδίζει με τίποτε άλλο. Μπορεί να υπάρξει και μόνο του. Στο τελευταίο ερώτημα θα μείνετε με την απορία...

Αναφέρετε μερικά από τα πιο ωραία live που έχετε παρακολουθήσει στη ζωή σας.
Είναι αρκετά, αλλά θα ξεχωρίσουμε τα live του Manu Chao και των Μuse στο Terra vide, και των Placebo στο Λυκαβηττό.

Αγαπημένοι σας καλλιτέχνες, έλληνες και ξένοι. Aπό ποιους θα λέγατε ότι έχει κυρίως επηρεαστεί ο ήχος σας;
Ο ήχος μας έχει επηρεαστεί σαφέστατα από την αγγλική alternative σκηνή, από πολλά και διάφορα γκρουπ. Αγαπημένα μας γκρουπ είναι οι Muse, Placebo, Charlatans, Cure, Smiths, James αλλά και γκρουπ όπως Madrugada, Foo Fighters, που δεν ανήκουν στην αγγλική σκηνή.

Tί ακούτε αυτή την εποχή;
Ακούμε ό,τι μας κινεί την περιέργεια και είναι ευχάριστο στο άκουσμα ....είτε είναι κάτι καινούριο, είτε κάτι παλιό. Θέλουμε να ακούμε καινούρια πράγματα, για να βλέπουμε προς τα πού οδεύει η μουσική, τί περνάει στον κόσμο και τί από όλα αυτά που ακούμε μπορούμε να τα διοχετεύσουμε στη δική μας μουσική.

Διακρίνω μια έντονη τάση προς τη φιλανθρωπία σε εσάς. Στις 14 Ιουνίου παίξατε για το Βήμα και το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων. Στις 4 Ιουλίου πάλι θα παίξετε για το Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας. Για ποιο λόγο δίνετε τόση έμφαση στις καλές πράξεις;
Μας έγιναν οι προτάσεις και απλά τις αποδεχτήκαμε, δεν είναι κάτι που χρήζει περαιτέρω ανάλυσης. Χαρά μας να συμμετέχουμε σε τέτοιες πρωτοβουλίες.

Source: mic.gr
Οι No Sequence, που μόλις κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ "Levitation" μέσω της νέας δισκογραφικής MLK (Music Links Knowledge) από το οποίο το ομώνυμο τραγούδι ήδη έχει κερδίσει έδαφος στο ελληνικό ραδιόφωνο, απαντούν στις χαζές ερωτήσεις του Jumping Fish.

Γιατί πρέπει κάποιος να ακούσει τη μουσική σας;
Τα τραγούδια μας συνδυάζουν στοιχεία σύγχρονου ήχου με έναν πιο vintage χαρακτήρα. Έχει δοθεί έμφαση στις μελωδίες και επιχειρούμε μέσα από αυτές και τους στοίχους να προκαλέσουμε έντονα συναισθήματα. 

Για ποιο από τα πράγματα που έχετε κάνει είστε περισσότερο περήφανοι;
Νιώθουμε περήφανοι για δύο πράγματα. Το 1ο είναι ότι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα γκρουπ ,που στηρίζεται στην φιλία και στην κατανόηση που έχει αναπτυχθεί, παρ’ όλο που πριν δημιουργηθεί αυτό ήμασταν άγνωστοι μεταξύ μας και το 2ο είναι ότι έχουμε πετύχει ό,τι στόχο έχουμε θέσει μέχρι στιγμής με δουλεία και με σταθερά βήματα σε μία περίοδο πάρα πολύ δύσκολη για όλους.

Ποιον καινούργιο καλλιτέχνη ή συγκρότημα θα προτείνατε στον κόσμο να ανακαλύψει;
Υπάρχουν πολλά και καλά γκρουπ στην ελληνική alternative rock σκηνή. Εμείς προτείνουμε τους Black Circus. Αξίζει τον κόπο να ακούσει κάποιος τα τραγούδια τους. Έχουμε συνεργαστεί μαζί τους σε κάποια Live και έχει δημιουργηθεί μεταξύ μας μία πολύ ωραία σχέση.

Ποια είναι η συνεργασία των ονείρων σας;
Τα όνειρα μας μεταβάλλονται συνεχώς ανάλογα με τις καταστάσεις. Αυτήν την στιγμή το όνειρό μας είναι να συνεργαστούμε με ένα από τα γκρουπ των επιρροών μας όπως Placebo, Muse κτλ. 

Όταν γράφετε ένα τραγούδι, ποιο είναι το πρώτο άτομο που το ακούει εκτός από εσάς;
Είναι συνήθως κάποιοι πολύ καλοί φίλοι που εμπιστευόμαστε τη γνώμη τους.

The famous desert island question: 5 άλμπουμ που θα παίρνατε μαζί σας σε ερημονήσι.
1. Placebo – Placebo
2. Muse – Showbiz
3. The Doors – L.A woman
4. Nirvana – Nevermind
5. Νο Sequence - Leviation

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ανακαλύψεις νέα μουσική;
Αυτήν την εποχή ο καλύτερος και ο πιο εύκολος τρόπος είναι το Internet, μέσα από τις εφαρμογές του (YouTube, social media κτλ.)

Ποια είναι η μεγαλύτερη ένοχη ευχαρίστησή σας;
Από τη στιγμή που κάτι μας ευχαριστεί δεν μας προκαλεί ενοχή.

Πώς θα ακούμε μουσική στο μέλλον, κατά τη γνώμη σας;
Είναι τόσο γρήγορες και απρόβλεπτες οι εξελίξεις στην τεχνολογία που δεν μπορεί να προβλεφθεί κάτι. Μέσα σε 15 χρόνια μόλις έχουμε περάσει από τα βινύλια και τις κασέτες στα CD και από τα CD στα mp3 κτλ. Υπάρχει η αίσθηση όμως ότι θα γυρίσουμε πάλι σε κάτι πιο ρομαντικό και κλασσικό όπως το βινύλιο. Εξάλλου έχει καταγραφεί μεγάλη αύξηση των πωλήσεων βινυλίων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ποια είναι η καλύτερη μουσική δεκαετία και γιατί;
Η δεκαετία του ’60. Ήταν μια δεκαετία ρομαντισμού, νέων κινημάτων, νέων ιδεών που γέννησε και καθιέρωσε την ροκ μουσική και που έφερε στην επιφάνεια τεράστια μουσικά γκρουπ όπως Rolling Stones, Doors, Pink Floyd και τεράστιες προσωπικότητες όπως Βob Dylan, Jim Morrison και John Lennon. Ήταν η μουσική δεκαετία που επηρέασε γενιές μουσικών και που ακόμα και σήμερα είναι στην επικαιρότητα. 

Βινύλιο, CD, mp3. Ποιο από όλα και γιατί;
Το βινύλιο γιατί είναι πιο ρομαντικό, πιο αυθεντικό, έχει χαρακτήρα, ύφος και ακόμα και τα εξώφυλλα του αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις έργα τέχνης . Το mp3 είναι πιο βολικό αλλά είναι λίγο απρόσωπο. 

Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που έχει συμβεί στη μουσική τα τελευταία χρόνια; 
Το χειρότερο πράγμα που έχει συμβεί είναι ότι η μουσική βιομηχανία έχει επενδύσει στο εύκολο και όχι στο ποιοτικό, στο εμπορικό και όχι στο όμορφο τραγούδι. Έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κάτι πολύ ποιοτικό δεν είναι και εμπορικό πλέον. Παράλληλα η μουσική τα τελευταία χρόνια έχει χάσει πολλές μουσικές προσωπικότητες, είναι πιο φτωχή από το παρελθόν σ’ αυτόν τον τομέα και σίγουρα έχει στιγματιστεί και από την απώλεια μεγάλων μουσικών προσωπικοτήτων όπως του Michael Jackson, της Αmy Winehouse και του Johnny Cash.

Ποιο τραγούδι ακούτε συνέχεια τελευταία και ποιο δεν θέλετε να ξανακούσετε ποτέ;
Είναι πολλά τραγούδια. Τελευταία ακούμε πολύ τραγούδια όπως το Skeleton της Dolores O’Riordan, το Battle For The Sun των Placebo, το Νever tear us apart των ΙΝΧS, το Showbiz από Muse και το The only one I know από The Carlatans. Δεν θέλουμε να ακούσουμε ξανά το Knockin’ on heaven’s door απο Guns n Roses, το Are you gonna go my way απο Lenny Kravitz και το Gangnam style από Psy.